Mam wrażenie, że niektórzy projektanci robią to specjalnie. Chcą za wszelką cenę pokazać, że dobra produkcja nie potrzebuje wcale ani niesamowitej oprawy, ani fabularnej głębi. Musi być po prostu fajna.

Bo jak inaczej mam patrzeć na Escape Goat? – robione n

Nie sugerujcie się oceną tej recenzji. Pokémon: Generations to gra, która znajduje się w produkcji (i, jak twierdzi autor, w produkcji pozostanie całkiem długo), więc – cytując Anitę Lipnicką – uprzedzam, że jeszcze "wszystko się może zdar

Shank 2 to doprawdy dziwny sequel – poprawia niemal wszystkie błędy pierwowzoru, a jednocześnie rozczarowuje tam, gdzie jedynka błyszczała.

Weźmy pierwszy przykład z brzegu: brak kooperacji. Tym, co sprawiło, że oryginalny Shank zdobył moje serce, była możliw

Trudny to związek – choć koniec końców całkiem satysfakcjonujący.

Pomimo bajkowej oprawy, Awesomenautów ciężko pokochać od pierwszego wejrzenia. Ba, nawet drugiego i trzeciego. Problem w tym, że za kreskówkową fasadą czai się wymagająca

Dzieła niezależne kojarzą mi się nieodmiennie z dziwną stylistyką, nietypowymi bohaterami i metaforycznym przesłaniem. Pod tym względem, One Last Dance for The Capitalist Pigs jest wręcz esencją niezależności.

Stworzona przez Juliena Lallevé gra powinna